Powołani, aby służyć, dawać, modlić się, pościć i błogosławić

Kazanie na GórzePowołani, aby służyć, dawać, modlić się, pościć i błogosławićCharakter,Królestwo Boże,Modlitwa,Słowo Boże,Życie osobisteCharakter,Królestwo Boże,Modlitwa,Słowo Boże,Życie osobisteCharakter,Królestwo Boże,Modlitwa,Słowo Boże,Życie osobistePL114Wrocław24Logo nauczaniaLogo Wrocław24100100ul. Piekarska 1654-067WrocławPL10/13/2021 10:36:36 AMKazanie na Górze jest konstytucją Królestwa Bożego.
Jest najbardziej wyczerpującą wypowiedzią Jezusa na temat roli wierzącego współpracującego z łaską Bożą i jest "papierkiem lakmusowym" mierzącym nasz duchowy rozwój oraz jakość służby.
W tym kazaniu Jezus wzywa swój lud do doskonałego posłuszeństwa oraz do tego, aby uczynili wartości Kazania głównym celem w swoim życiu.
Robimy to starając się iść w całym świetle, które Duch daje nam.
Dążenie do posłuszeństwa nie jest tym samym co jego osiągnięcie. Okładka skryptuOkładka skryptu150200
  1. Przypomnienie: Wstęp
    1. Kazanie na Górze jest najbardziej kompleksowym zbiorem wytycznych dla wierzącego oraz przy współpracy z łaską jest "papierkiem lakmusowym" do mierzenia naszego duchowego rozwoju oraz służby. Jezus wezwał nas do pielęgnowania ośmiu błogosławieństw (Mt 5:3-12), dążenia do 100-krotnie posłuszeństwa (Mt 5:48), oparciu się 6 pokusom (Mt 5:21-48), i poszukiwaniu pięciu uczynków królestwa (Mt 6:1-21).
    2. Opisuje pięć działań, które pozwalają otrzymać nam więcej łaski: służba i dawanie (charytatywne uczynki: i/lub pieniądze (Mt 6:1-4, 19-21), modlitwa (Mt 6:5-13), błogosławieństwo przeciwników (pełne przebaczenie Mt 6:14, 5:44 i Mt 6:16-18), post, które prowadzą do nagrody od Boga (Mt 6:4, 6, 18, 20).
      Aby aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu (służenie albo dawanie pieniędzy). A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie…. Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. i przebaczy ich przewinienia… gdy pościsz, Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.  Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi ale gromadźcie sobie skarby w niebie. (Mt 6:4-20)
    3. Podziwiam prostotę i dostępności tych pięciu uczynków królestwa, które pomagają ludziom, poruszyć Boga i zmienić nas samych, mimo, że jesteśmy słabi. Dyscypliny duchowe nie zwiększają nam miłość Boga, ale umieszczają nasze zimne serca przy "ognisku Jego obecności". On nie kochał nas więcej, ale daje więcej do naszego serca, kiedy podlegamy tej dyscyplinie duchowej.
      Daje więcej łaski… Bóg pysznym się sprzeciwia, ale daje łaskę pokornym. (Jk 4:6)
    4. Osiem błogosławieństw (Mt 5:3-12) jest wyrażonych we wszystkich pięciu uczynkach królestwa (Mt 6:1-21).
      1. Bycie ubogimi w duchu: widzenie potrzeby przełomu w naszym sercach, służbie, kościele, mieście.
      2. Zawodzenie o przełom: bycie wystarczająco zdesperowanym aby szukać przełomów bez kompromisu.
      3. Chodzenie w pokorze: posiadanie ducha sługi w zakresie wykorzystania naszych zasobów (czasu, pieniędzy, itp. ).
      4. Bycie spragnionym sprawiedliwości, konsekwentne szukanie Boga dla przełomów Jego Królestwa .
      5. Okazywanie miłosierdzia: traktowanie innych w duchu delikatności, kiedy zawodzą, atakują, lub rozczarowują nas.
      6. Będąc czystego serca, starają się chodzić w czystości odnośnie myśli, słów i motywów.
      7. Stając się czyniącymi pokój: przywracają pokój i uzdrowienie do złamanych relacji.
      8. Znoszący prześladowania: znoszą piętno i presję stania za sprawiedliwością.
    5. Nawoływania Jezusa odnośnie tych pięciu czynów były podane z jednym podstawowym ostrzeżeniem i jedną obietnicą. Ostrzegł nas przed hipokryzją zwrócenia uwagi na siebie w naszym oddania Bogu, wracając do tego punktu na kilka różnych sposobów. On obiecał, że Ojciec nam wynagrodzi.
    6. Jezus wzywał nas, aby uniknać brzmienia w trąbę, to znaczy, powodować uwagę odnośnie naszego oddanie i pasji dla Boga. Mówił bezpośrednio do faryzeuszy (Mt 23:5-7), którzy działali publicznie w duchu religijnym. Jezus również odnosił się do naszej naturalnej pokusy, aby trąbić i zwracać uwagę na to, jak oddani, "namaszczeni", inteligentni, pracowici, i hojni jesteśmy.
      Nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. (Mt 6:2)
  2. Życie w Bożym Spojrzeniu: PEWNOŚĆ w nagrodach
    1. Musimy zobaczyć wartość tych pięciu działań, które pomagają ludziom, poruszać Boga i nas zmienić. Jezus wzywa nas do życia przed oczyma Boga. Bóg ceni "małość" tych pięciu działań. Ojciec widzi i troszczy się o naszą małą pracę nawet jeśli ludzie nie dostrzegają jej.
    2. Jezus podkreślił, że Ojciec będzie otwarcie nagradzać te uczynki. Niektóre z tych nagród są zewnętrzne, i okoliczności są zmieniane mocą Bożą. Niektóre są wewnętrzne, kiedy nasze serca spotkają Go i są zmiękczane. Niektóre z nich są wieczne, wpływając nasze przeznaczenie w przyszłym wieku.
    3. Mamy pewność, że tych pięć działań, czy zostanie wynagrodzonych (wieczne nagrody, albo w czasie tego życia). Musimy mieć pewność, że jego oczy są zwrócone nas i że On jest reaguje i odpowiada nam (Hbr 11:6)
    4. Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają.   (Hbr 11:6)
    5. Jezus nauczał więcej na temat zewnętrznych nagród niż ktokolwiek inny (Mt 5:5, 12, 19; 6:4-6, 18-20; 10:41-42; 16:27; 18:4; 19:21, 28-30; 20:16, 27; 22:14; 23:11; 25:21-23; Mk 9:41; 10:21, 42-43; Łk 6:23, 35; 9:48; 12:21, 33; 14:11; 16:11; 18:14, 22; 19:17-19; 22:26-30; J 12:26; Ap 2:7, 10-11, 17, 26-28; 3:4-5, 9, 11-12, 18, 21; 11:18; 16:5; 19:7-8; 22:12).
      Kiedy dajesz jałmużnę… Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (Mt 6:4)
      Gdy się modlicie, A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (Mt 6:6)
      Gdy pościsz, Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.  (Mt 6:18)
    6. Nasze niewłaściwe wyobrażenia na temat Boga zmieniają się kiedy widzimy jaki Jezus podkreśla nagradzanie jego ludzi.
      Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie… i wtedy odda każdemu według jego postępowania (Mt 16:27)
      …a moja zapłata jest ze Mną, by tak każdemu odpłacić, jaka jest jego praca. (Ap 22:12)
    7. Przed którą widownią żyjemy i których aplauzów poszukujemy? Wielu wierzących nigdy nie przechodzi na poziom wyżej aby żyć przed Jego oczami. Tam jest miejsce gdzie siła i przemiana następuje w naszym życiu.
    8. Paweł przeciwstawia sobie dwie drogi życia: życie dla Boga kontra życie dla ludzi, albo szukanie aplauzu od boga, albo od ludzi. Paweł mówi nam jak mamy żyć w duchu i chodzić wolności.
      …nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, który z duszy pełnią wolę Bożą.  Z ochotą służcie, jak gdybyście [służyli] Panu, a nie ludziom,  świadomi tego, że każdy - jeśli uczyni co dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana. (Ef 6:6-8)
    9. Służba oczu: To mówi o służbie, aby zyskać rozpoznawalność i aplauz innych ludzi, służąc bardziej hojnie, szczodrze i dokładnie kiedy ktoś nas obserwuje. Kluczową rzeczą jest tutaj pytanie, na kogo się patrzymy i kogo, pragniemy, żeby patrzył się na nas z powrotem? Czy szukamy aplauzu ze strony Jezusa, czy ludzi, aby się na nas patrzyli? Wiemy i rozpoznajemy, że szukamy ludzi, jeśli służymy starannie ale obrażamy się kiedy jesteśmy ignorowani czy krytykowani za nasza pracę.
  3. Postny styl życia: Uchwycenie się dobrowolnie słabości
    1. Nie wystarczy, aby opierać się negatywnym rzeczom (Mt 5), musimy także szukać i realizować pozytywne (Mt 6). Jezus podkreślał 5 uczynków królestwa: służyć, dawać pieniądze, modlić się, błogosławić naszych wrogów i pościć
    2. Styl życia Kazania na Górze, także nawiązuje do postnego stylu życia, jest to powołanie, aby uchwycić się dobrowolnie słabości, aby doświadczyć więcej Bożej mocy. Jezus mówił o paradoksie w życiu Pawła, o przyjmowaniu słabości, aby poczuć więcej siły w Duchu (2 Kor 12:9). On nie odnosił tego do moralnych słabości ale do bożych wyborów, aby poddać się dobrowolnie słabości.
      Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem w słabości się doskonali. (2 Kor 12:9)
    3. Jest pięć rodzajów "postów" w Kazaniu na Górze (Mt 6:1-18). Mamy post od jedzenia, czasu, energii, pieniędzy i słów dając, służąc, modląc się, błogosławiąc wrogów, i poszcząc. Każdy z nich jest formą postu, w którym dobrowolnie przyjmujemy słabość aby doświadczać mocy Bożej. Dając, pościmy naszymi pieniądzmi. W służbie i modlitwie, pościmy naszym czasem i energię, inwestując go w innych oraz wstawiennictwo. Porzucając jedzenie, pościmy naszą fizyczna i emocjonalna siłą. Błogosławienie naszych wrogów wymaga, byśmy pościli naszymi słowami naszą i reputacją.
    4. Prawdopodobnie największym wrogiem postnego życia, jest błędne przekonanie wśród wierzących, że post jest radykalnym chrześcijaństwem i że jest opcjonalny dla zdrowego chrześcijaństwa. Nie jest tak. Postny styl jest podstawowy dla życia chrześcijańskiego. Nie jest możliwe, aby żyć biblijnym chrześcijaństwem bez bycia oddanemu stylowi modlitwy, postu, dawanie, służenia i błogosławienia wrogów.
  4. Charytatywne uczynki: Powołani aby służyć i dawać (Mt 6:1-4, 19-21)
    1. Jesteśmy powołani, aby służyć i dawać (charytatywne uczynki: służenie i/albo pieniądze (Mt 6:1-4, 19-21). Charytatywne uczynki nawiązują do postawy służenia i finansowego dawania. One zawierają więcej niż służba biednym, obejmują inwestycję czasu i pieniędzy, aby służyć ludziom w woli Bożej.
      Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.  Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach… Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę.  Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa,  aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (Mt 6:1-4)
    2. Później, Jezus wspomina na temat ważności dawania pieniędzy (Mt 6:19-21).
      Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi… Gromadźcie sobie skarby w niebie. (Mt 6:19-20)
    3. Dawanie finansów innym, jest wyrazem poszczenia naszymi pieniędzmi Służenie polega na poszczeniu naszym czasem i energia, inwestując je w innych. Jezus ostrzegł nas, aby nie pozwolić naszej "lewej ręce" wiedzieć, co czyni nasza prawica, to znaczy, by nie "pogratulować sobie. " Nie całe dawanie na początku Kościoła było ukryte (Dz 2:44-45; 4:34-35; 5:1-10; 11:29-30). Chodzi o to, aby było to tak dyskretne, jak to możliwe.
  5. Powołani, aby się modlić (Mt 6:5-13)
    1. Jesteśmy powołani, aby się modlić (Mt 6:5-8). Modlitwa ma wiele form i często zawiera medytację nad Słowem. Jezus uczył nas, jak się modlić dając nam Modlitwę Pańską (Mt 6:9-13).
      Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać… otrzymali już swoją nagrodę.  Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (Mt 6:9-13)
    2. Modlitwa jest wyrazem dobrowolnej słabości, która dotyczy postu z naszego czasu i emocji. Zamiast używać naszego czasu dla rozwoju naszego statusu lub sukcesu, używamy go do poszukiwania Boga dla siebie i dla innych. Zamiast używać naszego wolnego czasu do bycia zabawianym przez media, modlimy się. W tym, rezygnujemy z możliwości budowania naszej służby lub firm.
    3. Częścią naszej nagrody, jest większy poziom intymności z Nim. Część jest związana z większym poziomem wydajności i przynoszenia owoców, które mogą być postrzegane kilkadziesiąt lat później. Jezus nie zakazywał spotkań –modlitewnych, wczesny kościół modlił się razem (Dz 1:14; 2:42; 12:05; 16:13). On ostrzega nas, abyśmy nie zwracali na siebie uwagi związanej z modlitwą, kiedy modlimy się sami lub podczas spotkań modlitewnych.
  6. Powołani, aby Błogosławić (Mt 6:14-15)
    1. Jesteśmy powołani, aby błogosławić naszych przeciwników, jako wyraz pełni przebaczenia (Mt 6:14-15; 5:44). To jest związane z powołaniem to oparciu się pasywnej miłości (Mt 5:21-42). Jezus podaje nam implikacje tego, co się stanie, jeśli my nie przebaczymy naszym wrogom (Mt 6:14-15).
      Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.   (Mt 6:15)
      A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują. (Mt 5:44)
    2. Powołanie do aktywnego kochania naszych wrogów zawiera nasze słowa (błogosławieństwa), działania (czynienie dobra) i modlitwy. Nasi wrogowie są przeciwnikami którzy szukają, aby nas zranić, utrudnić nam, albo, którzy chcą widzieć jak upadamy.
  7. Powołani Do postu (Mt 6:16-18)
    1. Jesteśmy powołani do postu (Mt 6:16-18). Jezus powiedział “kiedy pościcie" nie “jeśli pościcie" co oznacza, że powinno to występować regularnie. Nie pościmy, by zmotywować Boga aby nas kochał, ale aby zwiększyć nasza duchową zdolność do otrzymywania i odczuwania więcej jego serca, słowa i mocy.
      Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz,  aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.  (Mt 6:16-18)
    2. Jezus podkreślał, że Ojciec wynagrodzi poszczenie. Jezus wzywał nas do postu, ponieważ wie, że nagroda znacznie przewyższy trudności z nim związane.