Przegląd Kazania na Górze

KAZANIE NA GÓRZE – KLUCZOWE WARTOŚCI KRÓLESTWA

Kazanie na Górze traktuję jako konstytucję Bożego Królestwa. Jest to najobszerniejsze oświadczenie Jezusa na temat roli wierzącego we współpracy z Bożą łaską i jest papierkiem lakmusowym dokładnie mierzącym nasz rozwój duchowy i wpływ służby.
Jezus wzywa swoich ludzi aby uczynili to pierwszym życiowym celem aby chodzić w doskonałym posłuszeństwie starając się chodzić w świetle, które daje Duch Św. Dążenie do tego nie jest tym samym co osiągniecie tego celu.
Jezus wzywa nas do życia wg ośmiu błogosławieństw (Mt 5:3-12) gdy dążymy do 100-procentowego posłuszeństwa (Mt 5:48). Błogosławieństwa są jak 8 pięknych kwiatów w „ogrodzie naszego serca", które Bóg chce doprowadzić do całkowitego rozkwitu. One definiują miłość, pobożność i duchową dojrzałość i opisują styl życia Królestwa. Wszystkie Boże nakazy zawierają obietnicę umożliwienia wypełnienia nakazu.
Te 8 kwiatów musi być uprawiane poprzez „odchwaszczanie naszego ogrodu" gdy opieramy się 6 pokusom (Mt 5:21-48) i poprzez „nawadnianie naszego ogrodu" gdy prowadzimy życie zgodne z 5 aktywnościami Królestwa (Mt 6:1-20)

SÓL I ŚWIATŁO: NASZE POWOŁANIE DO WYWIERANIA WPŁYWU (Mt 5:13-16)

Opisując wpływ ludzi, którzy starają się żyć wg 8 błogosławieństw (Mt 5:13-16), Jezus odnosi się do dwóch metaforycznych znaczeń soli (smak, konserwacja) i światła (kierunek, życie). Podkreślają one wpływ jaki Boży lud będzie miał na jednostki i społeczeństwo.
Jezus powiedział, że nie przyszedł aby zniweczyć (unieważnić lub zminimalizować) Boże plany, obietnice czy nakazy moralne, które widzimy w prawie i prorokach ST (Mt 5:17-18). On przyszedł, aby pełnia tego, co Bóg pierwotnie obiecał i nakazał, była wyrażona na ziemi w życiu Jego ludzi.

ZAPROSZENIE DO BYCIA WIELKIM: UTRZYMANIE NASZEJ GORLIWOŚCI (Mt 5:19-20)

Jezus zaprasza każdego i wszystkich aby byli wielkimi w Jego Królestwie, żyjąc błogosławieństwami.
Nie możemy pokutować za nasze pragnienie wielkości, ponieważ Bóg stworzył naszego ducha z tym pragnieniem. Pokutujemy za poszukiwanie jej w niewłaściwy sposób. Bez paradygmatu bycia na drodze do wielkości, jeszcze trudniej jest wytrwać w stylu życia według Kazania na Górze. Bóg zaprasza nas do wielkości bez odniesienia do widocznych osiągnięć czy wielkości naszej służby. Opiera się ona na wzroście naszego serca w miłości, czystości, uniżeniu i zrozumieniu Słowa.

ODPIERANIE 6 POKUS: ODCHWASZCZANIE NASZEGO OGRODU (Mt 5:21-48)

Jezus nie przyszedł aby zniweczyć prawo, ale aby otworzyć drogę do pełnego wyrażenia pierwotnego zamiaru Boga. Jezus podkreślił sześć obszarów, w których prowadzimy wojnę przeciwko grzechowi w naszych sercach. Są to gniew (duch morderstwa, Mt 5:21-26), cudzołóstwa (duch niemoralności Mt 5:27-30), lekceważenie świętości małżeństwa (nielojalność w relacjach, Mt 5:31-32), fałszywe obietnice (duch manipulacji w celu promocji samego siebie, Mt 5:33-37), odwet za osobiste niedogodności (duch zemsty, Mt 5:38-42) i bezczynność gdy jesteśmy źle traktowani (odmowa aktywnej miłości, Mt 5:43-47).
Te zasady to praktyczne sposoby okazywania Bożej miłości jako sól i światło. Stopniowo rozumiemy praktyczne efekty odpierania tych 6 pokus. Gdy staramy się być im posłuszni, odkrywamy w praktyczny sposób, czego one nie oznaczają, jak również co oznaczają.
Jezus kończy ten rozdział wezwaniem do bycia doskonałym lub dojrzałym w naszym posłuszeństwie Bogu.

WYPEŁNIANIE 5 UCZYNKÓW KRÓLESTWA: PODLEWANIE NASZEGO OGRODU (Mt 6:1-20)

Jezus opisuje 5 czynności, które ustawiają nasze serce na odbieranie więcej łaski i mocy kiedy konsekwentnie służymy i dajemy (uczynki miłosierdzia: usługiwanie i/lub dawanie pieniędzy (Mt 6:1-4, 19-21), modlimy się (Mt 6:5-13), błogosławimy naszych prześladowców (pełnia przebaczenia, Mt 6:14-15; 5:44) i pościmy (Mt 6:16-18). Są to duchowe dyscypliny, które stawiają nasze serce wobec Boga w taki sposób, że możemy otrzymać więcej łaski.
Pobożne uczynki nie sprawiają, że zasługujemy na Bożą miłość, ale umieszczają nasze zimne serca przed „ogniskiem Bożej obecności". On wkłada więcej w nasze serca, ale nie kocha nas bardziej gdy wypełniamy te uczynki.
Duchowe uczynki jak służenie, dawanie, błogosławienie i modlitwa Słowem z postem są zarządzeniem Boga jako niezbędna droga ku ustawieniu naszego serca do nieograniczonego przyjmowania więcej łaski. (Jk 4:6).
Te pięć obszarów są wyrazem „dobrowolnej słabości" ponieważ inwestujemy naszą naturalną siłę (czas, pieniądze, energię, reputację) na cele Królestwa. Normalne wykorzystanie naszych sił służy podnoszeniu naszego osobistego komfortu, bogactwa i honoru. Ale w postnym stylu życia przynosimy nasze naturalne siły do Boga, ufając mu, że odda nam nasze siły w sposób, który wzbogaci nasze osobiste okoliczności i przemieni nas z łagodnością.

PODĄŻAJĄC ZA JEZUSEM Z WIARĄ W JEGO NAGRODĘ I ZAOPATRZENIE. (Mt 6:20-34)

Pismo wymaga, żebyśmy szukali Jezusa z wiarą, że nam odpłaci (Hbr 11:6)
Jezus mówi o konieczności wypełniania miłości z całego serca i posłuszeństwa Bogu z zaufaniem – szczególnie w odniesieniu do naszych finansów i własności (Mt 6:20-34) Wzywa nas do zaufania w Jego nagrodę (wieczną i doczesną; Mt 6:20-24) i Jego zaopatrzenie (Mt 6:24-33).
Sposób w jaki podążamy za Jezusem w finansach jest bardzo istotny dla wytrwania w łasce życia zgodnie z Błogosławieństwami. Boże zaopatrzenie jest dla nas niezbędne. Jezus wzywa nas do wyjścia z niewoli strachu przed niedostatkiem/brakiem. Strach przeszkadza naszym postępom w chodzeniu w Błogosławieństwach w praktyczny sposób.
Bóg obiecuje, że każdy kto ma czyste oko będzie miał żywe serce pełne światła. Posiadanie czystego oka oznacza, ze naszym główną wizją życia jest posłuszeństwo 8 Błogosławieństwom i nauczanie ich – odrzucając 6 pokus (Mt 5:21-48) i realizując 5 działań Królestwa (Mt 6:1-20). Lampą, która przynosi światło do naszego serca są „oczy serca", a ciało to nasza cała osoba.

KOCHAJĄC JEZUSA W OBLICZU NOWYCH WYZWAŃ W RELACJACH (Mt 7:1-20)

Staranie, aby żyć stylem życia Królestwa, opisanym w Mt 5-6, będzie stwarzać wyzwania, których rezultatem będzie nowa dynamika w relacjach. Czasami pozytywna, czasami negatywna. Będą się tworzyć nowe relacje, podczas gdy stare ulegają zmianom (czasami są ulepszane, a innym razem się rozpadają).
Nie możemy być krytyczni wobec tych, którzy podążają za Bogiem mniej intensywnie (Mt 7:1-5) lub którzy się nam sprzeciwiają (Mt 7:6) Musimy prosić Jezusa, aby zainterweniował w nasze relacje (Mt 7:7-12) jednak bez wycofywania się z podążania za Bogiem całym sercem (Mt 7:13-14) kiedy doszukujemy się fałszywego przesłania o łasce (Mt 7:15-20).
W tym wezwaniu do modlitwy chodzi o prośbę do Boga o interwencję w nasze relacje (Mt 7:7-12), aby dała nam mądrość, dotknął serc tych, o których dotyczy nasza modlitwa i zmieniła okoliczności. Jezus w wzywa nas do modlitwy w czasie, kiedy ludzie nie traktują nas w sposób w jaki chcielibyśmy być traktowani (w. 12). Nie możemy ufać naszym naturalnym siłom w walce przeciwko nim. Musimy zatroszczyć się o to, żeby nie zaniedbać modlitwy wiedząc, że duch modlitwy jest naszym najlepszym narzędziem, ale nie jedynym (Mt 7:7-12).
Nie możemy wycofywać się z podążania za Jezusem całym sercem gdy czujemy się zniechęceni z powodów problemów w relacjach (Mt 7:13-14) czy zwiedzenia przez fałszywe nauczanie o łasce czy fałszywą służbę (Mt 7:15-20).

NASZA MIŁOŚĆ I POSŁUSZEŃSTWO ZOSTANĄ PRZETESTOWANE I SPRAWDZONE (Mt 7:21–27)

Nasza miłość i posłuszeństwo będą testowane aby okazały się prawdziwe w czasie ucisku (Mt 7:21-27). Czy wytrwamy nawet wobec prześladowań? Nawałnica presji, sztormy czasów ostatecznych (2 Tes 2:3-4) i sąd ostateczny będą ukazywać prawdę o naszym życiu.
Są dwa różne sposoby, na jakie ludzie szukają Jezusa. Niektórzy wybierają szeroką drogę, inni wąską. Obie drogi będą przetestowane przez presję, która pojawi się w ich życiu i kiedy staną przed Jezusem.
Podsumowując: W Kazaniu na Górze Jezus wzywa nas do życia wg 8 Błogosławieństw (Mt 5:3-12), gdy podążamy za Jezusem ze 100% posłuszeństwem (Mt 5:48), odpieramy 6 pokus (Mt 5:21-48) i wypełniamy 5 działań Królestwa (Mt 6:1-20), które ustawiają nasze serca tak, że możemy w łatwy sposób otrzymywać więcej łaski. Robimy to wszystko ufając w Jego nagrodę (wieczną/doczesną Mt 6:20-24) i Jego zaopatrzenie (Mt 6:25-33). Robimy to bez krytykowania innych, którzy podążają za Bogiem mniej intensywnie lub którzy nas krytykują (Mt 7:1-6) i zwracamy się do Jezusa o interwencję w nasze relacje (Mt 7:7-12) nie wycofując się z szukania Boga całym sercem (Mt 7:13-14) gdy rozpoznajemy fałszywe nauczanie o łasce (Mt 7:15-20). Robimy to wszystko wiedząc, że nasze posłuszeństwo będzie przetestowane (Mt 7:21-27). Jezus powiedział, że chodząc w tej prawdzie wpłyniemy na społeczeństwo (Mt 5:13-16), będziemy wielcy w Jego oczach (Mt 5:19), zostaniemy wynagrodzeni skarbami w niebie (Mt 6:19-20) będziemy żyć w tym wieku z sercami pełnymi radości w Jego łasce (Mt 6:22-23)