Izajasz 42:1, 6

Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo.
Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności.

a. Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie:

Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie (Mt 3:17)
Spodobało się Panu w Jego sprawiedliwości okazać wielkość i wspaniałość Prawa (42:21)
On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi (Iz 53:3)
Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa (Iz 53:4)
Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich (Iz 53:6)
Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem (Iz 53:10)
Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie (Iz 53:11)
W nagrodę przydzielę Mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz, za to, że Siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców (Iz 53:12)
A On poniósł grzechy wielu, i oręduje za przestępcami (Iz 53:12)
Syn Człowieczy, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mt 20:28)
Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni (J 5:19)
Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni (J 5:20)
Królowie zobaczą cię i powstaną, książęta padną na twarz, przez wzgląd na Pana, który jest wierny, na Świętego Izraelowego (Iz 49:7)
Pan Bóg Mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam (Iz 50:7)
Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej (Ps 2:6)

b. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo:

Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił (Iz 61:1)
Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom (Mt 12:18)
Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów (Mt 9:6; Mk 2:10; Łk 5:24)
Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy (Mt 13:37)
To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie! (Mt 17:5)
Albowiem Ja, Pan, miłuję praworządność, nienawidzę grabieży i bezprawia, oddam im nagrodę z całą wiernością i zawrę z nimi wieczyste przymierze (Iz 61:8)
Bo jak ziemia wydaje swoją roślinność i jak w ogrodzie kiełkuje to, co w nim zasiano, tak Wszechmocny Pan rozkrzewi sprawiedliwość i chwałę wobec wszystkich narodów (Iz 61:11)
Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa (J 1:17)
Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego (J 3:18)
Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał (J 7:16)
Jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie (Ga 2:20)
Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki (Iz 9:6)
Ludy, słuchajcie Mnie z uwagą, narody, nastawcie ku Mnie uszu! Bo ode Mnie wyjdzie pouczenie, i Prawo moje wydam jako światłość dla ludów (Iz 51:4)
Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu (Ps 97:2)

a. Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi:

Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem (Ps 2;6)
Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego (Mt 16:16)
Porodziła Syna, któremu nadano imię Jezus, On zbawił swój lud od jego grzechów (Mt 1:21)
Dziewica poczęła i porodziła Syna, któremu nadano imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami (Mt 1:23)
Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego (J 3:18)
On jest obrazem Boga niewidzialnego - Pierworodnym wobec każdego stworzenia (Kol 1:15)
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie (Kol 1:17)
Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia, i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego - i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża (Kol 1:19)
Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza (Iz 9:5)
To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi (Iz 49:6)
A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa (Iz 49:8)
Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami (Rz 5:8)
Zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna (Rz 5:10)

b. Abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności:

Sprawię, że niewidomi pójdą po nieznanej drodze, powiodę ich ścieżkami, których nie znają, ciemności zmienię przed nimi w światło, a wyboiste miejsca w równinę (Iz 42:16)
Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych (Iz 61:1)
By zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby pocieszać wszystkich zasmuconych (Iz 61:1-2)
By rozweselić płaczących na Syjonie, aby im wieniec dać zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast zgnębienia na duchu (Iz 61:3)
Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło (Iz 9:1)
On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów (Kol 1:13)
Pan światłem i zbawieniem moim: kogóż mam się lękać? Pan obroną mojego życia: przed kim mam się trwożyć? (Ps 27:1)
Ustanowiłem cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi (Iz 49:6)
A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: Wyjdźcie na wolność! Marniejącym w ciemnościach: Ukażcie się! Oni będą się paśli przy wszystkich drogach, na każdym bezdrzewnym wzgórzu będzie ich pastwisko (Iz 49:8-9)
Kto chodzi w ciemnościach i bez przebłysku światła, niechaj imieniu Pana zaufa i niech na swoim Bogu się oprze! (Iz 50:10)
On odsłania to, co niezgłębione i ukryte, i zna to, co spowite w ciemność, a światłość mieszka u Niego (Dn 2:22)