Kazanie na GórzeNiezachwiany FundamentCharakter,Królestwo Boże,Modlitwa,Słowo Boże,Życie osobisteCharakter,Królestwo Boże,Modlitwa,Słowo Boże,Życie osobisteCharakter,Królestwo Boże,Modlitwa,Słowo Boże,Życie osobistePL114Wrocław24Logo nauczania100100ul. Piekarska 1654-067WrocławPL02/18/2016 09:40:12 PM10/13/2021 10:36:35 AMKazanie na Górze jest konstytucją Królestwa Bożego.
Jest najbardziej wyczerpującą wypowiedzią Jezusa na temat roli wierzącego współpracującego z łaską Bożą i jest "papierkiem lakmusowym" mierzącym nasz duchowy rozwój oraz jakość służby.
W tym kazaniu Jezus wzywa swój lud do doskonałego posłuszeństwa oraz do tego, aby uczynili wartości Kazania głównym celem w swoim życiu.
Robimy to starając się iść w całym świetle, które Duch daje nam.
Dążenie do posłuszeństwa nie jest tym samym co jego osiągnięcie.
Okładka skryptu150200
Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki. ( Mt 7:24-27)
Nie dajcie się zwieść nikomu w żaden sposób. Wiadomo bowiem, że dzień Pański nie nadejdzie, dopóki nie stwierdzi się wielkiego odstępstwa [od wiary] i nie przyjdzie człowiek grzechu, syn zatracenia. ( 2 Tes 2:3)
- Dlaczego Kazanie na Górze
- Jezus, Dobry Pasterz pomaga Swej Oblubienicy. On chce nam pomóc i uwolnić nas zsyłając objawienie. Jezus nie zamierza przedstawiać tu dogłębnego nauczania na temat uwolnienia serca, ale skupia się raczej na potrzebie podejmowania decyzji atakujących chwasty w ogrodzie naszych serc.
- Mt 5-7 opisuje okoliczności, które wzmocnią, potwierdzą i ukażą osiem błogosławieństw. Zasadniczą treścią Kazania na Górze jest życie w świetle ośmiu błogosławieństw (Mt 5:3-12). Trafnym porównaniem jest tutaj osiem pięknie pachnących kwiatów wzrastających w ogrodzie naszego serca (2 Kor 2:15-16). Kwiaty te wymagają ostrożnego i nieustannego pielęgnowania. Pielenie ogrodu jest porównaniem do przeciwstawiania się sześciu negatywnym wpływom odnoszącym się do naszych wewnętrznych pożądań (Mt 5:21-48) i do podlewania kwiatów poprzez dodawanie pięciu życiodajnych składników życiowych (Mt 6:1-18), które tchną w nas nadzwyczajną siłę.
- Błogosławieństwa: fundamentalna rzeczywistość Królestwa (Mt 5:3-12)
- 8 Błogosławieństw jak 8 kwiatów w ogrodzie naszego życia. Definiują one miłość, pobożność, duchową dojrzałość i autentyczne chrześcijaństwo. Nasz ogród jest podlewany i odchwaszczany, jeżeli opieramy się negatywnym wpływom i kultywujemy pozytywne wpływy. Postawa serca odpierającego i walczącego z tymi 6 zabójczymi wpływami wytwarzają napięcie, które wzmacnia mięsień duchowego serca. Poddawanie serca pod wpływ łaski (5 życiodajnych składników z Mat. 6) wywołuje ten sam skutek. Prawdziwa duchowość jest zdefiniowana w ośmiu błogosławieństwach wskazujących na to, co Bogu się podoba i co powinno być powielane w posłudze innym narodom. Bóg dając nam przykazania daje nam również łaskę do ich wypełnienia. Dlatego też, 8 błogosławieństw jest częścią naszego powołania i dziedzictwa.
- Nadzwyczajna łaska wymagana do chodzenia w mocy (Ef 3:16) w wewnętrznym człowieku. Bóg błogosławi podążaniu za 8 błogosławieństwami jako stylem życia i ich przyswajaniu. Do ukazania Bożego piękna i rozlania Jego woni po ziemi, Boży ogród wymaga wszystkich ośmiu kwiatów rozwiniętych w pełni. Sześć toksyn próbujących zniszczyć ten ogród musi być przezwyciężonych (Mt 5:21-48). Pięć składników odżywiających ziemię otwiera drzwi łaski, która karmi ogród naszego serca Jego życiem (Mt 6:1-18).
- Krótkie definicje błogosławieństw: (Mt 5:3-12)
- Bycie ubogim w duchu (ich jest Królestwo niebieskie, (Mt 5:3) – tzn. uznać, że potrzebuję pomocy w prowadzeniu takiego stylu życia (Mt 5:48), który jest nagradzany przez Boga (On nas pamięta i wynagradza). Potrzeba diametralnej zmiany na poziomie serca w przyjęciu objawieniu i mocy potrzebnej do życia w taki sposób (uznanie, że mamy braki w obu kwestiach).
- Trwanie w napięciu duchowego smutku (gdyż oni będą pocieszeni - Mt 5:4) – bycie zdesperowanym do takiego stopnia, aby stać się radykalnie poszukującym nieustannie wzrastającego objawienia w zrozumieniu i mocy na poziomie serca i bycie otwartym na przyjęcie nieuchronnego bólu i zmagań w tej pielgrzymce (Ps 84:5-7), w której musimy dokonywać trudnych wyborów i zmian dotyczących stylu życia.
- Kroczenie w pokorze (gdyż oni posiądą ziemię - Mt 5:5) – posiadanie serca sługi w korzystaniu z sił i darów naturalnych (czas, finanse, siła fizyczna, pozycja, itd.) Powściągliwość w wynoszeniu się nad innych (szacunek i autorytet), którzy są słabsi (dotyczy to dziedzin takich jak stanowisko, pozycja, autorytet, sytuacja finansowa itp.). Proces, w którym zmieniamy ukierunkowanie naszych atrybutów i siły z potwierdzania naszego znaczenia i pozycji, kiedy przestajemy koncentrować się na zaspakajaniu naszych własnych wygód i unikamy domagania się szacunku.
- Łaknienie i pragnienie sprawiedliwości (gdyż oni będą nasyceni - Mt 5:6) – nieustająca wierność w podążaniu za Panem w tym procesie, rok po roku, w zmiennych sezonach życia („spalenie wszystkich mostów")
- Okazywanie miłosierdzia (gdyż oni miłosierdzia dostąpią - Mt 5:7) – duch łagodności i wdzięczności w relacjach z innymi, okazywany w świetle przyjmowanego Bożego miłosierdzia dla naszego niedoskonałego życia w niekończącej się wędrówce do Pana (Ps 18:35). Napięcie wewnętrzne w okazywaniu miłosierdzia bez oscylowania w kierunku bycia zbyt pasywnym lub niecierpliwym.
- Posiadanie czystego serca (gdyż oni ujrzą Boga - (Mt 5:8) – doświadczenie namaszczenia w sercu, które sprawia, że żyjemy zafascynowani i zakochani w Bogu.
- Stawanie się osobą, która przynosi pokój w namaszczony sposób (gdyż oni będą nazwani synami Bożymi - Mt 5:9) – Namaszczenie w naszej posłudze jako ambasadorów przynoszących pojednanie tam, gdzie go brakuje (uzdrowienie relacji, ciała itp.)
- Wytrwanie w czasie prześladowań ze względu na sprawiedliwość (gdyż ich jest królestwo niebieskie i wielka jest ich nagroda w niebie, (Mt 5:10-12) – kroczenie w namaszczeniu Ducha, nawet gdy znajdujemy się na drodze walki z Królestwem Szatana, który wyzywa nas na pojedynek po plądrowaniu Jego królestwa (Mt 12:29). Pamiętamy, że żyjemy i walczymy w chwili obecnej z wizją „odpłaty" w przyszłości.
- Sól i światło: Nieuchronny wpływ Królestwa (Mt 5:13-20)
- Dwie metafory: soli (smak, konserwacja) i światła (kierunek, życie) podkreślają różne wymiary i dziedziny, w których wierzący będą mieć nieuchronny wpływ na jednostki i społeczeństwo (polityka, ekonomia, duchowość, edukacja, rolnictwo, wojskowość, rodzina, komunikacja, sztuka, technologia, sport, instytucje socjalne itp.) Wpływ ten zależy od wiernego i wspólnego kroczenia w prawdach zawartych w błogosławieństwach. Jest to jedyna droga do wielkości w Królestwie Bożym.
- Przezwyciężanie przeciwności błogosławieństw: przeciwstawianie się grzechowi (Mt 5:21-48)
- Jezus pokazuje zasadniczy front walki identyfikując w ten sposób strategie ciemności i zepsucie ludzkiego serca, które to zatruwają ziemię naszego serca. Poddając się im, nasze słabości (i duch otępienia idący z nimi) przekształcają się w nieprawość. Naszym duchowym zadaniem jest przeciwstawianie się tym wrogim elementom i ukierunkowywanie serca na wartości błogosławieństw.
- Jezus ukazuje sześć pożądań, w których musimy toczyć walkę w naszych sercach (1 P 2:11): gniew (duch morderstwa), cudzołóstwo (duch niemoralności), rozwód (duch zdrady, Ml 2:13-17, objawiający się jako brak lojalności względem rodziny, niszczący świętość małżeństwa), fałszywe przysięgi (duch manipulacji szukający swojej wyższości (pozycja/finanse) bez dotrzymywania słowa i bez oddania. Wykorzystywanie sytuacji do przedstawiania siebie w fałszywym świetle, niezależnie od tego czy dotyczy to przeszłości (zwiedzenie) czy teraźniejszości (niedotrzymywanie słowa), domaganie się sprawiedliwości, przywrócenia reputacji i odwet (duch odwetu i wrogości w relacjach osobistych)
- Powołani do podążania w posłuszeństwie wydającym 100-krotne owoce (Mt 5:48)
Bądźcie więc wy doskonali (dojrzali w posłuszeństwie), jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. ( Mt 5:48)
- Poszukiwanie doskonałości jest poszukiwaniem dojrzałości w naszym posłusznym podążaniu za Panem, (2 P 1:10; J 3:2). Samo podążanie w posłuszeństwie wydającym 100-krotne owoce jest czymś innym niż osiągnięcie tego stanu. Podążanie za Panem w 98% jest naznaczone ograniczonym błogosławieństwem. Ostatnie 2% stawia serce w akcie podwójnej łaski i mocy. Oferując ludziom “obniżony standard łaski" okradamy ich z tej chwalebnej rzeczywistości. Koszt nieposłuszeństwa jest bardzo wysoki. Bóg obdarzy nas chwałą oraz nagrodą w podążaniu za Nim. (Łk 19:17; Mt 25:21).
- Podążanie w całkowitym posłuszeństwie za Panem łączy w sobie (Mt 6) zawarcie przymierza z naszym wzrokiem (Ps 101:3; Hi 31:1), utrzymywanie języka w ryzach (J 3:2; Ef 4:29-5:4), planowanie naszego czasu (Ef 5:15-16; Ps 90:12) i finansów w celu poszerzania Królestwa (wchodząc poza osobiste wygody i pozycje)(1 Tm 6:8; Mt 6:19-21). Wielkość w Królestwie jest zdeterminowana sposobem, w jaki będziemy przyjmować i wyrażać standardy sprawiedliwości w naszym życiu.
- Trwanie w łasce ośmiu błogosławieństw: prosty styl życia (Mt 6:1-18)
- Jezus opisuje pięć elementów otwierających drzwi łasce, która odżywia ogród naszego życia. Zycie osobiste w Bogu powinno być wyrażane konsekwentnie i w ukryciu w następujących dziedzinach: służby i dawania (oddawanie czasu i/lub pieniędzy) (Mt 6:1-4), modlitwy (Mt 6:5-13), błogosławienia wrogom (przebaczanie) (Mt 6:14-15), postu (Mt 6:16-18). Są to dobrowolne akty słabości, które ukierunkowują nasze naturalne siły (czas, pieniądze, energia, pozycja) na Królestwo Boże. Oddając Panu nasze naturalne dary i siłę, ufamy Jemu, że to On sam zwróci nam nasze dary, co pozwoli nam zwiększyć nasze osobiste sfery odpowiedzialności. Ten proces zaufania przekształca nasze wnętrza pełne pychy we wnętrza wypełnione pokorą.
- 2 Kor 12:9
|